De twee belangrijkste gebeurtenissen uit de twintigste eeuw zijn voor de joden de Tweede Wereldoorlog en de stichting van de staat Israël.

Toen Hitler in 1933 aan de macht kwam voerde hij rassentheorieën in, waarin hij de joden als het laagste ras beschouwde. Aan de hand daarvan legde hij ze allerlei verboden op. Bijvoorbeeld: geen gemengde huwelijken, ze mochten niet met het openbaar vervoer, ze mochten niet in cultuurkamers etcetera. Op die manier weerde Hitler ze uit de maatschappij. Ze waren zelfs officieel geen staatsburger meer.
Eind 1941 besloten de nazi’s alle mensen van joodse afkomst in Duitsland en de bezette gebieden te vermoorden. Ze noemden het de eindoplossing van ‘het joodse probleem’. In 1945 hadden ze zes miljoen joden vermoord. Dit is de grootste volkenmoord uit de geschiedenis.

In 1948 kreeg Theodor Herzl zijn zin. De staat Israël werd gesticht. Na de Tweede Wereldoorlog waren er nogal wat joden die geen woonplaats meer hadden en ook omdat ze zoveel geleden hadden, besloten de westerse landen om hen een eigen staat te geven.
Het was de bedoeling dat de Palestijnen die daar al woonden, ook zouden worden opgenomen in de nieuwe maatschappij, maar vele Palestijnen wilden niet met de joden samenwerken of ze werden geterroriseerd door fanatieke joodse immigranten.
Vele Palestijnen verlieten hun land en werden gedwongen om in vluchtelingenkampen in buurlanden te gaan wonen. Daarom is ook de PLO opgericht, die wil zorgen dat alle Palestijnen weer in hun land kunnen leven.
Die problemen zijn nog lang niet opgelost, ondanks de vele vredesbesprekingen. Ook nu is het nog steeds een actueel onderwerp waar je veel over hoort.