De 10 geboden:
Het jodendom heeft 10 leefregels, die worden ook wel de tien geboden genoemd. Alle joden willen deze zo strikt mogelijk naleven. De Tien Geboden zijn ook wel de bekendste leefregels van het jodendom. Maar er zijn nog veel meer geloofsregels, één van zo’n regel is: je helpt je medemens of je eet geen varkensvlees. Het is een belangrijke plicht je aan de geloofsregels te houden. Daar worden de joodse kinderen natuurlijk goed op voorbereid, thuis en op de joodse les. Zij leren over het joodse geloof en de joodse gebruiken om zich voor te bereiden op dit belangrijke moment in hun leven. Volgens de joden koos God hen uit om de om de Thora te ontvangen. Mozes beklom de berg Sinaï om de Thora te horen en de geboden, uitgehouwen in stenen tafelen, naar het volk te brengen. De stenen tafelen werden bewaard in een gouden kist, de Ark, die in een prachtige tent in de woestijn stond.

Besnijdenis en naamgeving:
Als een jongen acht dagen oud is, wordt hij besneden. Zo wordt hij opgenomen in het verbond van Abraham. Hij krijgt zijn joodse naam en iedereen bidt dat hij gezegend mag worden met het bestuderen van de Thora, een huwelijk en goede daden. Een meisje krijgt haar naam van haar vader meteen na de geboorte of tijdens een speciale ceremonie.

Bar Mitswa/ Bat Mitswa
Ook belangrijk in het Jodendom is de Bar – Mitswa. Als een jongen/meisje 13 jaar is, wordt hij een Bar Mitswa (zoon/dochter der wet): tijdens een ceremonie in de synagoge leest hij voor het eerst uit de thora voor ( De thora beschrijft de exodus van de Israëlieten uit Egypte en de tocht door de woestijn.) Daarna is de jongen officieel als volwassene opgenomen in de gemeenschap. In de hervormde en traditionele milieus kunnen meisjes een bat Mitswa ondergaan.

Het huwelijk.
Een joodse bruiloft is overal ter wereld anders. Het kan een informele ceremonie in de buitenlucht zijn of een plechtige ceremonie in de synagoge. Elke bruiloft heeft een choepa, baldakijn, die het nieuwe huis symboliseert. De bruid draagt een sluier over haar gezicht en de bruidegom breekt een glas om de verwoesting van de twee tempels te herdenken.

De dood en het rouwen:
De dood en het begraven is het einde van een heel leven.En dat gebeurt bij de joden ook weer op een speciale manier.
Als iemand dood is gegaan dan proberen zij degene zo snel mogelijk te begraven. In sommige landen zelfs de dag waarop degene overleden is. Na de rituele wassing doen ze de dode een wit kleed aan, en leggen zij hem in een houten kist. Onder of naast het hoofd ligt een zakje aarde, uit het land Israël.
In de synagoge wordt de kerkdienst gehouden, daar wordt ook het gedachtenisgebed uitgesproken. Soms ook nog enkele psalmen. Een erg emotioneel moment is het zingend voorlezen van het “kaddiesj van de rouwenden”. Hier bedanken ze God voor het leven die Hij hem of haar heeft gegeven.
Na de begrafenis leeft de naaste familie een week in rouw. Dan blijven ze thuis en ontvangen veel vrienden, die hun helpen het verdriet te verwerken. Ook hoeft de naasten familie een week lang niet te koken. En mannen scheren hun baard niet. Meestal gaan ze dan ook niet uit naar een bioscoop of theater.

De Sjabbat
Begint Vrijdag na zonsondergang. De zaterdag is voor hun een heilige dag dan werken ze niet. Er wordt veel eten klaar gemaakt. Ze mogen niet reizen alleen lopen is toegestaan. Alleen als het van levensgevaar is. Sjabbat houden is een plicht. Het is een van de tien geboden van Mozes. Tijdens de Sjabbat gaan ze synagoge. Dan lezen ze veel in de Thora en denken ze terug aan de uittocht uit de slavernij in Egypte of aan de schepping van het heelal door God.